BIBIE IN LINIE

Cjapitul 118

LIBRI I

Ringraciament pal boncûr cence fin dal Signôr (117)

118 1 Laudait il Signôr, parcè che al è bon,

parcè che il so boncûr al è par simpri.

2 Che lu disi Israel:

Il so boncûr al è par simpri.

3 Che lu disi la cjase di Aron:

Il so boncûr al è par simpri.

4 Che lu disin chei ch’a rispietin il Signôr:

Il so boncûr al è par simpri.

5 Te disperazion o ài clamât il Signôr;

il Signôr mi à rispuindût e mi à tirât fûr dal pericul.

6 Il Signôr al è de mê bande: no varai pôre di sorte;

un om ce puedial mai fâmi?

7 Il Signôr al è par me il gno jutori:

o podarai sfidâ chei che mi àn in asse.

8 Al è ben lâ a parâsi tal Signôr,

miei che no stâ fidâts sui umign.

9 Al è ben lâ a parâsi tal Signôr,

miei che no stâ fidâts su lis potencis.

10 Ducj i forescj mi vevin cerclât,

ma tal non dal Signôr ju ài fruçâts.

11 Mi vevin cerclât, mi vevin contornât,

ma tal non dal Signôr ju ài fruçâts.

12 Mi vevin cerclât tant che lis âs,

come il fûc tai baraçs a vevin cjapade fuarce,

ma tal non dal Signôr ju ài fruçâts.

13 Mi àn dât une grande pocade par che o colàs par tiere;

ma il Signôr al è vignût in gno jutori.

14 Mê fuarce e gno cjant al è il Signôr,

al è lui che mi à salvât.

15 Scriui di gjonde e di vitorie

tes tendis de int juste!

16 La gjestre dal Signôr e à fatis robononis;

la gjestre dal Signôr si è alçade,

la gjestre dal Signôr e à fat spetacui.

17 No murarai gran; o restarai in vite

par podê contâ i sflandôrs dal Signôr.

18 Il Signôr mi à cjastiât fint avonde,

però tes mans de muart no mi à metût.

19 Spalancaitmi lis puartis de justizie:

o vuei jentrâ a ringraciâ il Signôr.

20 Cheste e je la puarte de justizie:

par chi dome i juscj a jentrin.

21 Ti ài a grât parcè che tu mi âs scoltât,

e tu sês stât la mê salvece.

22 La piere che i muradôrs le vevin butade di bande

e je deventade il cjantonâl.

23 A fâ dut chest al è stât il Signôr;

e je une robonone pai nestris vôi.

24 Cheste e je la zornade che le à fate il Signôr:

gjoldìn e fasìn fieste.

25 Dànus, Signôr, la salvece;

dànus, Signôr, la vitorie!

26 Benedet chel ch’al ven tal non dal Signôr;

us benedìn de cjase dal Signôr.

27 Diu al è il Signôr e nus à jemplâts di lûs.

Inviait la prucission cu lis ramis frundinosis

fin di ca e di là dal altâr.

28 Tu tu sês il gno Diu e ti ài a grât;

tu sês tu il gno Diu e jo ti laudi.

29 Laudait il Signôr, parcè che al è bon:

parcè che il so boncûr al è par simpri.

Notis:

  • 118,6 - Cheste afermazion e riclame chê di Pauli: “Se Diu al è par nô, cui si metaraial cuintri di nô?” (Rm 8,31). La fede dal om biblic te onipotence di Diu e cjape dentri ancje une vision realistiche de impotence dal om, ch’al è “come une soflade” (39,6).
  • 118,10 - Il salmist al conte lis sôs conseguencis doprant une terminologjie di stamp militâr, come che a puartin i salms reâi. No si sa se e je une situazion vere o simboliche.
  • 118,22 - Salacor cheste inmagjin de piere butade di bande dai muradôrs e po deventade piere di cjanton e je rigjavade di un proverbi. Sta di fat che la comunitât apostoliche le à aplicade a la resurezion gloriose di Crist, deventât il cjantonâl de gnove umanitât (Mt 21,42; At 4,11; 1 P 2,6). Pò stâi che, leteralmentri, la piere scartade e vedi volût significâ Israel in esili e l’opare dal Signôr te restaurazion.
  • 118,27 - Un invît a la danze liturgjiche te fieste des tendis (Nm 6, 25)? Ancje Crist al è jentrât in Gjerusalem compagnât dai fruts ch’a scjassavin ramascjis di robe verde (Mt 21,2).
Cjapitui: