BIBIE IN LINIE

Cjapitul 115

LIBRI I

La fede tal Diu vivent, risultive di benedizion par Israel (113b)

115 1 No a nô, Signôr, no a nô,

ma al to non dài glorie:

par vie dal to boncûr,

in gracie de tô fedeltât.

2 Parcè mo varessino di dî i popui:

“Dulà isal po il lôr Diu?”.

3 Il nestri Diu al è a stâ intai cîi;

lui al à fat dut ce che i à parût.

4 I lôr dius invezit a son arint e aur,

vore des mans dai umign.

5 A àn bocje ma no fevelin,

a àn vôi ma no viodin.

6 A àn orelis ma no sintin,

a àn narilis ma no nulin.

7 A àn mans ma no palpin,

a àn pîts ma no cjaminin,

nol salte fûr un fîl di vôs de lôr bocje.

8 Ch’a deventin compagns di lôr chei che ju fasin,

e ducj chei che su di lôr si fidin.

9 Cjase di Israel, sta fidade sul Signôr:

lui al è lôr scût e lôr jutori.

10 Cjase di Aron, sta fidade sul Signôr:

lui al è lôr scût e lôr jutori.

11 Vualtris che lu rispietais, stait fidâts sul Signôr:

lui al è lôr scût e lôr jutori.

12 Il Signôr si è impensât di nô par benedînus;

al benedissarà la cjase di Israel,

al benedissarà la cjase di Aron.

13 Al benedissarà chei ch’a rispietin il Signôr,

i piçui cui grancj ducj insieme.

14 Che il Signôr us moltiplichi,

vualtris e i vuestris fîs.

15 Ch’o sedis benedîts dal Signôr:

lui al à fat cîl e tiere.

16 I cîi a son cîi dal Signôr,

ma la tiere ai fîs dal om le à dade.

17 No son i muarts ch’a laudin il Signôr,

e nancje chei che tal cidin a dismontin;

18 nô invezit o benedìn il Signôr,

cumò e par simpri!

Aleluia.

Notis:

  • 115,2 - E je la domande che i paians si fasin ogni volte che a vuelin meti in discussion la fuarce salvifiche dal Signôr (42,4-11; 79,10).
  • 115,4 - Cheste satire antiidolatriche e je ripuartade tâl e cuâl in 135,15-20. Il teme de “inutilitât” dai idui e dai dius paians al è tratât ancje dai profetis (Is 44,9-20; Gjer 10,3-5; Ab 2,18; viôt ancje Rm 1,23).
  • 115,13 - Stant che Israel al è sore dut une societât religjose, il principi di fonde al è chel dal interclassisim, cu la paritât dai dirits (Gjer 6,13; Ap 11,18).
  • 115,17 - La pietât veterotestamentarie no jere inmò vierte a une prospietive di vite di là de muart (viôt Is 38,18-19).
Cjapitui: