BIBIE IN LINIE

Cjapitul 114

LIBRI I

L’Esodo, manifestazion sflandorose dal Diu di Israel (113a)

114 1 Cuant che Israel dal Egjit al è jessût,

la famee di Jacop di une int foreste,

2 Gjude al è deventât il so santuari,

Israel la tiere de sô paronance.

3 Il mâr al è scjampât viodintlu,

il Gjordan al à cessât indaûr;

4 tant che rocs lis monts a saltuçavin,

tant che agnei dal trop lis culinis.

5 Ce âstu po, mâr, che tu scjampis,

e tu, Gjordan, che tu siruchis?

6 Parcè po vualtris, monts, tant che rocs saltuçaiso,

e tant che agnei dal trop, vualtris culinis?

7 Presince dal Signôr di dute la tiere,

presince dal Diu di Jacop:

8 lui al tramude tun sfuei la crete,

e il clap tune risultive di aghe.

Notis:

  • 114,3 - Cuntun truc poetic une vore induvinât si zonte il mâr Ros, là ch’a son partîts, cul Gjordan, là ch’a son rivâts (Jd 5,4) tant timp dopo.
  • 114,8 - Dai tancj spetacui dal desert, il salmist al ricuarde culì dome chel de aghe spissulade fûr de crete (Es 17,1-7; 1 Cor 10,4), salacor in simetrie cul suiâsi dal mâr e dal flum.
Cjapitui: