BIBIE IN LINIE

Cjapitul 107

LIBRI V

Liturgjie di ringraciament pai tancj spiei dal boncûr di Diu (106)

107 1 Laudait il Signôr, parcè che al è bon,

parcè che il so boncûr al è par simpri.

2 Che lu disin ducj chei che il Signôr ju à sfrancjâts,

chei che de strente de disperazion ju à riscatâts

3 e che ju à tirâts dongje di dutis lis tieris:

di soreli jevât e di là ch’al tramonte,

dal misdì e de tramontane.

4 A torseonavin pal desert, te pustote,

no cjatavin il troi viers di une citât popolade;

5 plens di fan e di sêt,

e leve denant daûr la lôr vite.

6 Te lôr disperazion a àn berlât viers dal Signôr

e lui ju à liberâts dai lôr berdeis:

7 ju à fats lâ pal just troi,

di mût ch’a rivassin tune citât popolade.

8 Che i disin graciis al Signôr pal so boncûr,

pes robonis che ur à fat ai umign;

9 parcè che l’anime plene di sêt al à saceade

e l’anime plene di fan al à colmade di robe.

10 Tal scûr e te ombre de muart a jerin sentâts,

presonîrs dal aviliment e dai fiers,

11 par vie che si jerin rivoltâts cuintri des leçs di Diu

e a vevin butât di bande i conseis dal Altissim;

12 al jere disperât tal aviliment il lôr cûr,

a jerin li, tibiâts, cence nissun jutori.

13 Te lôr disperazion a àn berlât viers dal Signôr,

e lui ju à salvâts dai lôr berdeis:

14 dal scûr e de ombre de muart ju à fats saltâ fûr,

parant in fruçons lis lôr cjadenis.

15 Che i disin graciis al Signôr pal so boncûr,

pes robonis che ur à fat ai umign;

16 parcè che lis puartis di bronç al à crevadis,

al à sfruçonâts i gatars di fier.

17 A jerin malâts par colpe des lôr malefatis

e a jerin tibiâts pai lôr pecjâts;

18 ogni sorte di spese i faseve revoc a la lôr anime

e sul soiâr de muart aromai si cjatavin.

19 Te lôr disperazion a àn berlât viers dal Signôr,

e lui ju à salvâts dai lôr berdeis:

20 al à mandade la sô peraule che ju à vuarîts,

ju à tirâts fûr de buse par lôr za prontade.

21 Che i disin graciis al Signôr pal so boncûr,

pes robonis che ur à fat ai umign.

22 Che i ufrissin sacrificis di laude

e ch’a contin ducj in gjonde lis sôs voris.

23 Chei che par mâr cu lis nâfs a navighin

e ch’a trafichin su lis grandis aghis:

24 chei sì a àn viodudis lis voris dal Signôr,

te profonditât dal mâr i siei spiei.

25 Cuntun so ordin al à fat sbuereâ un aiarat di tampieste

che lis ondis dal mâr al alçave:

26 a levin sù fint in cîl,

fintremai tes sfondaris a plombavin.

La lôr anime tal grant afan e penave;

27 a clopavin, come cjocs a triculavin,

no ur zovave dut il lôr mistîr.

28 Te lôr disperazion a àn berlât viers dal Signôr

e lui ju à fats saltâ fûr dai lôr berdeis:

29 al à gambiade la tampieste in buerisine

e lis ondis dal mâr si son bonadis.

30 Viodint dute chê pâs, si son jemplâts di gjonde,

e lui ju à menâts tal puart ch’a suspiravin.

31 Che i disin graciis al Signôr pal so boncûr,

pes robonis che ur à fat ai umign;

32 che lu puartin te semblee dal popul,

tal consei dai anzians che lu laudin.

33 I flums intun desert al à mudât

e lis nassints des aghis in tiere arsinide;

34 la tiere buine in saline,

par colpe di chê int ch’e jere triste.

35 Daspò al à tramudât tun lâc la tiere deserte,

e la tiere arsinide in nassints di aghe.

36 Al à menât a vivi li ducj chei che la fan a pativin

e lôr a àn tirade sù une citât par sistemâsi.

37 A àn semenâts cjamps e plantâts vignâi,

a àn cjapât sù un disordin di robe.

38 Ju à benedîts e si son moltiplicâts che mai,

e nol à fat calâ il numar des lôr bestiis.

39 Cul timp si son ridusûts in pôcs, e tribulâts,

par sclavitûts, malans e disgraciis.

40 Lui al bute sui potents la vergogne

e ju fâs torseonâ tun desert cence sortide.

41 Ma al tire sù il biât che si dispere

e come trop di pioris al fâs cressi lis fameis.

42 I juscj ch’a cjalin e s’indalegrin,

cu la cuâl che i triscj a àn di sierâ la bocje.

43 Cui àial tant sintiment di cjalâ chestis robis

e di capî dut il boncûr dal Signôr?

Notis:

  • 107,4 - I prins invidâts a ringraciâlu a son un trop di carovanîrs che si jerin pierdûts tal desert. Nol è dificil di viodi sot vie il câs dai israelits dal desert dal Sinai e i esiliâts in Babilonie.
  • 107,10 - Il secont grop di salvâts al è chel dai presonîrs. Ancje chi si pò viodi la sdrume dai israelits incjadenâts e menâts vie in Babilonie (viôt Is 42,7; 49,9; viôt Lc 1,79; Mt 4,16).
  • 107,17 - Il tierç grop al è chel dai malâts che, secont la mentalitât tradizionâl, a stavin paiant pai lôr pecjâts.
  • 107,23 - L’ultin grop di salvâts al è chel dai traficants sul mâr. I ebreus no son mai stâts grancj marinârs. Al podarès tratâsi invezit dai fenicians, ch’a vivevin su la cueste mediteranie a nord de tiere di Canaan.
Cjapitui: