BIBIE IN LINIE

Cjapitul 24

preambul

PRIN GÎR DI DISCORS

Furtune e religjon di Jop

La societât injuste

24 1 Parcè l’Onipotent no si riservial i siei timps

e i siei fedêi no viòdino chei dîs?

2 I triscj a spòstin i confins,

a ròbin lis pioris e lis mènin a passon.

3 A puàrtin vie il mus dai vuarfins

e a pegnòrin il bo de vedue.

4 A sbùrtin i puars fûr di strade;

ducj i biâts de tiere a scuegnin lâ a platâsi.

5 Ve’, a van a vore come i mus dal desert,

a van a cirî di mangjâ al prin lusôr;

la pustote ur ufris nudriment pai fîs.

6 A sesèlin tun cjamp che nol è lôr

e a finissin di raspâ il vignâl dal trist.

7 A pàssin la gnot crots, parcè che no àn munture,

no àn cun ce taponâsi cuintri dal frêt.

8 Imbombâts cu l’aghe des monts, cence ripâr,

si scrufùin cuintri dai crets.

9 A puàrtin vie il vuarfin inmò di tete

e a pegnòrin i catans dal puar.

10 S’in’ van crots, cence vistîts,

e neris di fan a puàrtin i balçûi.

11 A tùrclin il vueli jenfri des dôs muelis,

a fòlin la uve plens di sêt.

Inutilitât de prejere

12 De sitât al ven sù il gemit dai muribonz

e i ferîts a bèrlin domandant jutori,

ma Diu nancje nol sint la lôr prejere.

13 Altris si rivòltin cuintri de lûs,

no cognòssin lis sôs stradis

e no vuelin bati i siei trois.

14 Prin ch’al crichi il dì al jeve sù il sassin

par copâ il puar e il biât

e tal cûr de gnot al gire come un lari

metinsi un vêl denant de muse.

15 Il voli dal adultar al spie l’imbrunî,

pensant: “Nissun voli no mi viôt!”.

16 Cuant che al è scûr a plòmbin dentri tes cjasis.

vie pal dì a stan platâts,

no vuelin savênt de lûs.

17 Cert, par ducj chei li l’albe e je scure;

cuant che al ven dì, a pròvin i spavents de gnot fonde.

Dogme e realtât

18 A scjàmpin svelts parsorevie da l’aghe,

la lôr part di cjamp su la tiere e je maludide,

no cjàpin plui il troi dal lôr vignâl.

19 Come il sut e il cjalt a sùpin l’aghe de nêf,

cussì al fâs chel altri mont cul pecjadôr.

20 Lu dismentee tal grim de mari,

i viêrs i fàsin riviel;

nissun nol ten cont de sô memorie,

la tristerie e je cjonçade come un arbul.

21 Parcè che al maltratave la sterpe cence fîs

e no i dave socors a la vedue.

22 Ma cu la sô fuarce al strissinave i potenz

e cuant che al disperave de vite, al jevave sù san.

23 Diu lu lassave sigûr e plen di sperance,

però i siei vôi a cjalavin la sô strade.

24 Puartât in alt par un pôc, al finis di esisti.

A son stâts cjonçâts e a fraidessin come ducj;

a son stâts seselâts come il cjâf dal spî.

25 No ise forsit cussì? Cui puedial sconfessâmi

e ridusi a nuie lis mês peraulis?

La grandece di Diu

Notis:

  • 24,1 - A son i dîs che il Signôr si palesarà a la fin dal timp par tornâ a meti in sest dutis lis robis sbaladis di chest mont. Chel ch’al tribule al à premure di viodiju, ma a fàsin part dal misteri stes di Diu.
  • 24,10-11 - Si trate probabilmentri dai sclâs, ch’a lavòrin cence gjoldi il sudôr de lôr fadie. Seselâ e vendemâ cence podê tocjâ nuie e je une condane inmò plui crude.
  • 24,14 - Tre schemis di delits seont l’ordin dai comandaments (Es 20,13.15): copâ, fâ adulteri e robâ.
Cjapitui: