BIBIE IN LINIE

Cjapitul 23

LA CONCUISTE DE TIERE IMPROMETUDE

Ultimis racomandazions di Gjosuè

23 1 Sicheduncje, tant timp dopo che il Signôr ur veve dade la pâs a Israel framieç di ducj i nemîs che a vevin dulintor, Gjosuè, deventât vieli e in sù cui agns, 2 al clamà dut Israel, i siei anzians, i siei sorestants, i siei Judiçs e i siei scrituriscj e ur disè: “Jo o soi vieli e in sù cui agns 3 e vualtris o vês viodût dut ce che il Signôr vuestri Diu al à fat par vualtris a dute cheste int; al è il Signôr vuestri Diu che al à combatût par vualtris. 4 Cjalait mo: jo o ài tirât a bruscjete par vualtris, come legjitime pes vuestris tribûs, la tiere di cheste int che e je restade e di chei che ju ài fats fuî dal Gjordan fint al Grant mâr a mont. 5 Il Signôr vuestri Diu ju pararà vie lui denant di vualtris, ju fasarà fuî denant di vualtris e vualtris o podarês paronâ la lôr tiere, daûr che al à dit il Signôr vuestri Diu.

6 Tignîtsi fuarts, alore, par podê fâ e puartâ a bon fin dut ce che al è scrit tal libri de leç di Mosè, cence scantinâ ni a drete ni a çampe, 7 cence miscliçâsi cun cheste int ch’e je ancjemò dongje di vualtris. No stait mai a vê indiment il non dai siei dius, no stait a clamâju tai vuestris zuraments, no stait a fâur sacrificis di sorte e no stait a butâsi in genoglon denant di lôr. 8 Che anzit, o vês di stâ salts tor dal Signôr vuestri Diu come che o vês fat fintremai cumò. 9 Il Signôr al à fiscât denant di vualtris popui grancj e che si tignivin cuissà ce e fint ore nissun al è rivât a tignîus bot. 10 Un sôl di vualtris al podarès fânt scjampâ mil, parcè che il Signôr vuestri Diu al combatarà lui in persone par vualtris, come che lu à dit. 11 Cirît alore di volêi ben al Signôr vuestri Diu plui che o podês, parcè che si trate de vuestre vite. 12 Se però us capite di gambiâ troi e di fâ leghe cun ce che al reste de int ch’e je ancjemò a vivi dongje di vualtris, di cumbinâ maridaçs cun lôr, di miscliçâsi cun lôr e lôr cun vualtris, 13 alore stait sigûrs che Diu al varà finît di fâ cori denant di vualtris cheste int: a deventaran par vualtris une rêt, une palisse, une spine tal vuestri flanc e un spiçot tai vuestris vôi finamai che no sarês sparîts dal dut di cheste tiere tant buine che us e veve dade il Signôr vuestri Diu. 14 Aromai jo mi ’nt voi pe strade che a van ducj. Ricognossêt cun dut il vuestri cûr e cun dute la vuestre anime che dutis lis promessis che il Signôr vuestri Diu us veve fatis a vualtris, nancje une no à sbalgjât di lâ in puart: dut al è lât a bon fin, nancje une no je lade a rive malamentri. 15 Poben: come ogni promesse che al veve fat il Signôr vuestri Diu e je stade vere, cussì dut ce che il Signôr al à minaçât cuintri di vualtris nol sbalgjarà di capitâus, fintremai a fâus sparî di cheste tiere tant buine che il Signôr vuestri Diu us à dade. 16 Se in efiets o larês cuintri dal pat che il Signôr vuestri Diu us à imponût, se o larês daûr dai dius forescj, se si butarês denant di lôr, alore la rabie dal Signôr i montarà sù cuintri di vualtris e o sarês netâts vie come il fum di cheste buine tiere che us à dade”.

Notis:

  • 23,1 - I discors di salût prin di murî a son une tradizion te Bibie.
  • 23,4 - Il Grant mâr al è il Mediterani.
Cjapitui: