LA SAPIENCE DI DIU TE VITE DAL OM
Preambul dal tradutôr grêc
Prejere di Gjesù, fi di Sirac
51 1 Ti laudarai, Signôr e re,
e ti cjantarai, gno salvadôr,
o laudarai il to non,
2 parcè che tu sês stât il gno ripâr e il gno jutori,
salvant il gno cuarp de ruvine,
dal laç di une lenghe ch’e bute fûr cjàcaris
e dai lavris di chei ch’a van indenant cu la bausie.
Denant di chei che mi saltavin intôr
tu sês stât il gno jutori; jo o soi salf,
3 parvie dal to grant boncûr e parvie dal to non,
dai laçs tindûts par glotimi,
de man di chei ch’a metevin palissis a la mê vite,
des tantis tribulazions ch’o ài vudis,
4 de fogule ch’e veve di scjafojâmi dulintôr,
di mieç dal fûc che jo no vevi impiât,
5 de panse di chel âtri mont tant fonde,
de lenghe soce e de peraule false,
6 de frece di une lenghe disoneste.
La mê anime si è sdongjade de muart
e la mê vite e je lade jù fin sui confins di chel âtri mont;
7 o jeri cerclât di ogni bande e no ’nd’jere jutori,
o spietavi une man dai oms ma no ’nd’jere.
8 Mi soi visât dal to boncûr, Signôr,
dai benefissis che tu nus às simpri fats,
parcè che tu tu liberis chei ch’a stan fidâts sun te,
tu ju salvis de çate dai triscj.
9 O ài fate lâ sù de tiere la mê supliche,
o ài preât par jessi liberât de muart.
10 Alore o ài berlât: “Signôr, pari dal gno Signôr,
no sta bandonâmi te tribulazion
cuant che o soi cence un jutori
denant de prepotence.
O cjantarai il to non cence mai fermâmi,
ti ringrassiarai cu la laut”.
11 La mê prejere e je stade scoltade.
Tu mi às salvât de ruvine,
tu mi às liberât tal moment dal pericul;
12 par chel ti laudarai e ti cjantarai,
o benedissarai il non dal Signôr.
L’esperience de sapience
13 Cuant che o jeri inmò fantaçut, prin ch’o viazas,
te mê prejere o ài domandade di un continuo la sapience.
14 Le ài preade denant dal templi
e fintremai tal ultim le cirarai.
15 Dade fûr tant che uve che si scurìs,
il gno cûr si è consolât in jê.
Il gno pît al è lât indenant dret,
di zovin in sù o soi lât daûr des sôs olmis.
16 O ài apene tindude la mê orele e le ài vude,
o ài cjatât par me grant insegnament.
17 Midiant di jê o soi lât indenant,
a di chel che mi à dade la sapience i darai glorie.
18 Mi soi decidût di metile in vore,
o ài bramât il ben, par chel no restarai malapajât.
19 O ài impegnadis dutis lis mês fuarcis pe sapience,
o ài metude in pratiche a puntin la leç.
O ài slungjadis viers dal alt lis mês mans
e mi soi vergognât de mê ignorance.
20 O ài tindude la mê anime viers de sapience
e le ài cjatade mantignintmi mont.
O ài cuistât parie inteligjence fin dal imprin,
par chel no sarai bandonât.
21 Lis mês vissaris si son ingropadis par cirîle,
ma dopo o ài fat un grant vuadagn.
22 Il Signôr mi à dade, sore, une lenghe,
e cun chê lu laudarai.
23 Vignît dongje di me, vuâtris che no saveis,
fermaisi in cjase mê par imparâ.
24 Parcè pierdeiso timp in chestis robis,
dal moment ch’o veis ancjemò tante sêt?
25 O ài vierzude le mê bocje par dî:
“O podeis cuistâle cence bêz;
26 meteit il cuel sot dal so jôf,
acetait la istruzion,
al è facil cjatâle.
27 I vuestris vôi a viòdin che no ài sfadiât masse
e ch’o ài cjatât par me une grande polse.
28 Se l’istruzion us coste une vore di arint,
o cuistareis parie ungrum di aur.
29 Ch’o podeis indalegrâsi tal so boncûr,
cence vergognâsi pe sô laut.
30 Finît la vuestre vore prin dal timp
e tal moment just us darà la sô pae”.