BIBIE IN LINIE

Cjapitul 19

PRIN DISCORS DI MOSÈ

PART PRIME

Omicidi e citâts di ripâr

19 1 A pene che il Signôr to Diu al varà fruçât i popui che il Signôr to Diu ti dà la lôr tiere, cuant che tu ju varâs spodestîts e tu ti sarâs sistemât tes lôr citâts e tes lôr cjasis, 2 tu metarâs a part trê citâts de tiere che il Signôr to Diu ti dà la paronance. 3 Tu tignarâs lis lôr jentradis simpri in bon stât e tu spartissarâs par trê il teritori de tiere che il Signôr to Diu ti dà di legjitime: chest par che ognidun che al à copât al puedi fuî ta chestis citâts. 4 Ve il câs di chel che al pò scapolâ la sô vite lant a parâsi aventi. Se un i à petât al so prossim cence volê, cence mai vê vût cuintri di lui rusins vieris, 5 come cuant che un al va tal bosc cuntun so compagn a fâ lens e, biel che la man e grampe la manarie par taiâ l’arbul, il fier i scjampe dal mani e i rive al so compagn e lu cope, chel al pò fuî intune di chestis citâts e salvâ la sô vite. 6 Nol sarès dijust che il svindicadôr dal sanc, in at di rabie, i cori daûrji a di chel che al à copât e che la lungjece de strade i permeti di rivâ a brincâlu e a lassâlu sec. Chest om, in efiets, nol merte la muart, parcè che nol veve rusins incancrenîts cuintri de sô vitime. 7 Jo ti doi duncje chest ordin: Tu metarâs di bande trê citâts, 8 e se il Signôr to Diu al slargje la tô tiere come che al à zurât ai tiei vons e ti dà dut il toc che ur à imprometût di dâur ai tiei vons 9– a pat che tu rispietis e che tu metis in pratiche ducj i comants che ti ordeni vuê, volint ben al Signôr to Diu e lant daûrji simpri e par dut – a chestis trê tu zontarâs ancjemò trê citâts. 10 Cussì te tiere che il Signôr to Diu ti dà no si spandarà sanc nocent; se no, tu varessis sanc parsore di te. 11 Se però al sucêt che un om, cu l’asse che al à pal so prossim, i prepare la vuate, si bute intor di lui e lu lasse frêt e dopo le tove intune di chestis citâts, 12 i anzians de sô citât lu mandaran a cjoli e lu fasaran consegnâ al svindicadôr dal sanc, par che al mueri. 13 Il to voli nol varà pêl di dûl. Tu âs di fâ sparî di Israel dut il sanc nocent spandût e alore tu varâs furtune.

I confins

14 No sta spostâ i confins dal to prossim, metûts dai tiei vons, te ereditât che ti tocjarà te tiere che il Signôr to Diu ti dà in paronance.

I testemonis

15 Un testemoni sôl nol valarà nuie cuintri di nissun, par ogni sorte di colpe e par ogni sorte di pecjât. Par ogni delit e covente la peraule di doi o di trê testemonis par meti in pîts une cause. 16 Se un testemoni fals si met cuintri di un om e i dà la colpe di jessisi rivoltât, 17 ducj i doi i oms che a son in cuistions fra di lôr a comparissaran denant dal Signôr, denant dai predis e dai judiçs che ur tocje in chei dîs. 18 I judiçs a laran a font de robe e se al risulte che un testemoni al è bausâr parcè che al à incolpât so fradi cu la falsetât, 19 lu tratarês daûr che al masanave lui di tratâ so fradi. Tu âs di fâ sparî il mâl framieç di te. 20 Chei altris, vignint a savêlu, a varan pôre e a cessaran di fâ robatis dal gjenar framieç di te.

Leç dal tant par tant

21 Il to voli nol à di vê dûl: vite par vite, voli par voli, dint par dint, man par man, pît par pît.

Notis:

  • 19,11 - Si met in lûs che, tun fat penâl, l’intenzion e à la sô impuartance.
  • 19,21 - Si crôt (o si inludisi) che, cu la leç dal “tant par tant”, si rivi adore di fâ sparî il mâl framieç dal popul.
Cjapitui: