Joibe 25 | Fevrâr 2021 | 944 AGNS de Patrie
Benvignûts “Glesie Furlane” e je un grop di cristians e furlans Cjale...
Ultimis notiziis e avîs
| 2005 | 2002 | 1973 | 1972 | antecedentis |
PUBLICAZIONS e DOCUMENTS
Multimedia
Atris Pajginis
Bibie in linie
Sapience
Cjapitul 4
LA SAPIENCE REGULE DI VITE
La sterilitât dal just e la feconditât dai triscj
4 1 Miei restâ cence fîs e vê l’onestât,
parceche il so ricuart nol mûr par mai:
e je ricognossude di Diu e dai oms.
2 Cuanche e jè, j van daûrj; cuanche no je plui, le vàin,
e te eternitât e trionfe cun tant di corone,
parceche e à vinçude la gare
dai combatiments cence magle.
3 Ma la sdrume cence fin dai triscj no servissarà a nuje;
nassude di menadis bastardis, no metarà lidrîs in sot
e nancje no cjatarà une fonde ch’e tegni.
4 Ancje se par un trat di timp e butule intai ramaçs,
sint balarine, e sarà scjassade dal ajar
e a sarà dislidrisade de viamence dal burlaç.
5 I ramaçuts, ancjemò tenars, a saran screvaçâts,
lis lôr pomis no valaran nuje,
masse malmaduris par jessi mangjadis,
di no podê doprâlis in niò.
6 Difat i fîs nassûts di unions fûr de leç
a son testemonis de tristerie dai gjenitôrs
cuanche a saran interpelâz.
Il just ch’al mûr prin da l’ore
7 Il just, ancje s’al mûr prin da l’ore, al cjatarà pâs.
8 Difat une vecjae di rispiet no je tal vivi a lunc
e nancje no si misurile cul numar dai agns,
9 ma cjavei blancs, pai oms, al è il sintiment
e une etât indenant e je une vite cence magle.
10 Deventât cjâr a Diu, lui j à volût ben,
e stant ch’al viveve framieç dai pecjadôrs
al è stât puartât di un’altre bande.
11 Al è stât puartât vie par no che la tristerie e mudas il so cûr
o l’ingjan nol imbrojas la sô anime,
12 parceche la golositât dal vissi e scurìs il ben
e il gorc de passion al glot un cûr cence malicie.
13 Rivât in pôc timp a la perfezion,
al à fate une lungje strade.
14 La sô anime Diu le veve a grât,
par chel al à spesseât a tirâle vie dal mâl.
I popui a viòdin ma cence capî
e cence meti rifles sul fat
15 che gracie e boncûr a son pai siei elez
e che Diu al ten cont dai siei sanz.
16 Il just, murint, al condane i triscj restâts in vite
e une zoventût rivade in pôc timp a la perfezion
e condane la lungje vecjae dal trist.
17 La pluritât a viodaran la fin dal savi,
ma no rivaran a capî
cuale ch’e jere la volontât di Diu sun lui
e la reson che il Signôr lu à metût tun puest sigûr.
18 A viodaran e a spresearan;
ma il Signôr al ridarà di lôr.
19 Tal ultim a deventaran un cadavar cence onôr
e une vergogne framieç dai muarts par simpri:
Diu ju sgnacarà par tiere cence ch’a puedin dî verbo,
ju scjassarà des fondis,
a saran svinidrîts cence remission,
a saran tes penis
e il lôr ricuart al sparissarà.
Distin dal just e dal trist tal judissi finâl
20 Si presentaran cjamâts di pore a rispuindi dai lôr pecjâz
e lis lôr inicuitâts a saran li, cuintri di lôr, par incolpâju.
Notis:
- 4,1 - La inmortalitât dai juscj e je dopleade: in chest mont midiant dal bon ricuart ch’a làssin e inte eternitât parceche a vivaran in Diu e cun Diu.
- 4,3 - I triscj, ancje s’a règnin, no àn lidrîs fondis (Jp 18,16; Sir 23,25); a la cuâl che i juscj a son tanche un arbul plantât ad ôr da l’aghe (Sal 1,3; Gjer 17,8) e tanche un ulivâr plantât tal templi dal Signôr (Sal 128,3).
- 4,6 - Il test al dîs: “i fis nassûts di un durmî no just”, ven a stâj cuintri de leç di Diu.
- 4,7 - Ancje se inte tradizion bibliche une vite lungje e je un spieli de benedizion di Diu (Es 20,21; Pr 1,33), l’autôr al bat che une vite no si misurile cul numar dai agns, ma cu la onestât e soredut tune prospietive di eternitât. Se Diu j ûl ben a di un, al fâs par lui un progjet di “gracie” e di “boncûr” (v. 15), e lu clame dongje di sè adore, par vuardâlu dal mâl e par dâj pâs. Cheste “pâs” no je dome une lontanance dal dolôr e dal mâl, ma une vite di libertât e di lûs in Diu.
- 4,10 - Al fevele di Enoc che, rispiet a ducj chei altris patriarcjis, al è muart “zovin” (365 agns; Gjen 5,23). Diu lu veve tant a cjâr che lu à puartât vie, par sigurâlu de tristerie de vite.
- 4,19 - Par dâ une idee dal distin che ur tocjarà ai triscj, l’autôr al dopre spiei biblics cognossûts di ducj, come la muart dal re di Babilonie (Is 14,3-20) e di Joiakim (Gjer 22,13-19).
- 4,20 - Si varà di lâ a rispuindi come che si vâ a dâsi in note intal cens, parceche il judissi finâl al sarà il cens, il cont dal ben e dal mâl.