BIBIE IN LINIE

Cjapitul 1

La vision di Abdie

1 Vision di Abdie.

Il Signôr al dîs cussì par Edom:

O ài sintût un mes dal Signôr

e un mes al è stât mandât framieç dai forescj:

“Jevait sù! Marcìn cuintri di chest popul!

In vuere!”.

La sentence cuintri di Edom

2 Ve, jo ti fâs deventâ piçul framieç des gjernaziis:

tu sês propit butât par tiere!

3 La supierbie dal to cûr ti à imbroiât.

Chel ch’al è a stâ tai forans dai crets,

chel ch’al è lât a stâ in alt,

al ripet dentri di sè:

“Cui podaraial tirâmi jù?”.

4 Se tu vâs in sù come l’acuile

e se ancje tu metis il to nît tes stelis

jo ti fâs vignî jù di lassù

– sentence dal Signôr! –.

Edom al è fruçât

5 Se i laris a plombin dentri li di te,

o chei ch’a van a rafâ vie pe gnot,

– e tu tu stâs li cence scomponiti! –

no robino forsit ce che ur sta ben?

S’a vegnin chi di te i vendemadôrs,

no ti lassino dome i raspolons?

6 Ce ben che a àn sgarfât Esaù,

e scrusignât par ducj i siei camarins!

7 Ti àn tornât a parâ indaûr fint al confin;

ducj i tiei aleâts ti àn imbroiât.

Ti àn vinçût i tiei amîs,

ti tindin la vuate

chei che a mangjn a la tô taule.

– E lui nol capìs propit nuie! –.

8 In chê dì

– sentence dal Signôr –

no pararaio forsit jù i saveons di Edom,

l’inteligjence de mont di Esaù?

9 I tiei valorôs a saran gafâts de pôre, Teman,

par che ogni om al sedi fat sparî de mont di Esaù.

Lis colpis di Edom

10 Pal maçalizi, pe violence

cuintri di to fradi Jacop,

tu sarâs cuvierzût di vergogne

e tu sarâs svinidrît par simpri.

11 La dì che tu stavis in bande par to cont,

i forescj a rafavin dute la sô robe,

forescj a plombavin dentri pes sôs puartis

e a tiravin a bruscjete Gjerusalem:

tu jeris ancje tu, come un di lôr.

12 No sta cjalâ cun gjonde la zornade di to fradi,

la dì de sô disgracie!

No sta gjoldi parsore dai fîs di Gjude

te dì de lôr ruvine!

No sta spalancâ la tô bocje

te dì de tribulazion!

13 No sta passâ la puarte dal gno popul

te dì dal so fruç!

No sta cjalâ ancje tu cun gjonde la sô disgracie

te dì dal so fruç.

E no sta slungjâ la çate parsore de sô robe

te dì dal so fruç.

14 No sta metiti sul slambri

par maçâ chel ch’al cîr di scapolâle;

no sta fermâ chel ch’al cîr di scjampâ

te dì de tribulazion!

15 Parcè che la zornade dal Signôr e je dongje

cuintri di dutis lis gjernaziis.

Ce che tu âs fat, ti sarà fat a ti,

lis tôs voris a tornaran a colâ sore dal to cjâf.

Gjerusalem e varà la rivincite

16 Propit! Come ch’o vês bevût su la mê sante mont,

cussì dutis lis gjernaziis a bevaran par simpri.

A bevaran, s’incjocaran, a deventaran

come che no fossin mai stadis.

17 Ma su la mont di Sion al restarà cualchidun

– e al sarà un lûc sant –

e la cjase di Jacop e brincarà chei che le àn cjapade.

18 La cjase di Jacop e sarà il fûc

e la cjase di Josef la flame;

la cjase di Esaù come la stope

i daran fûc e le fasaran sparî.

Nol restarà nancje un de cjase di Esaù!

Il Signôr al à fevelât.

Il gnûf Israel

19 Chei dal Negheb a paronaran la mont di Esaù,

e chei de Sefele la tiere dai filisteus;

a paronaran la tiere di Efraim e di Samarie

e Beniamin al paronarà Galaad.

20 I esiliâts di chês schiriis, i fîs d’Israel,

a cjaparan Canaan fint a Sarefte

e i esiliâts di Gjerusalm ch’a son in Sefarad

a cjaparan lis citâts dal Negheb.

21 A laran sù vitoriôs su la mont di Sion

par fâ sentence de mont di Esaù.

E il ream al sarà dal Signôr.

Cjapitui: